de geurexpeditie

Ze arriveren verwachtingsvol en deels onwetend: de deelnemers aan de geurexpeditie. De spanning stijgt als ze horen wat ze te wachten staat. De neuzen worden gesnoten en ze drinken een geurig watertje. Ik brandt een strookje Armeens geurpapier om in de stemming te komen en het atelier in te wijden. Dan vertrekken ze, los van elkaar, gewapend met een instructieboekje met de route en opdrachten om hun eigen geuronderzoek te doen. Ze kijken, ruiken, beschrijven, fotograferen en tekenen.

3: de luisteraar

Mijn mobiele atelier staat voor de ingang van het ’verzorgingshuis’. Op de parkeerplaats. De hele dag rijden er auto’s af en aan, komt er bezoek, arriveren er medewerkers en vrijwilligers en schuifelen de bewoners voorbij, met rollators, in de rolstoel, met een stok of met een hondje, op de fiets of met de brommer, of nog kwiek ter been. Het merendeel van de mensen die hier wonen is boven de 80, een grote groep is zelfs 90 plus. Gelukkig zijn het nieuwsgierige mensen, die willen weten wat ik hier kom doen.

wie stout is, krijgt toch lekkers

Vol verwachting klopt mijn hart als ik op 5 december 2010 de gevangenis van Lelystad binnen stap. In mijn tassen zitten tientallen kleine jute zakjes die gelabeld zijn met geMOEDsrust. In die zakjes zitten drie kwetsbare peperkoekjes: een handje, een engel en een hartje. Koekjes die vragen stellen. Vragen over hun & hét leven.

hoe proeft ons landschap?

We zijn gekleed in feestelijke, licht absurde dassen met daarop geweldige tekeningen die Edward en Sem gemaakt hebben van de tuin. Zo horen we bij elkaar als gastheren & – vrouwen en is ook meteen duidelijk dat het GEEN gewone dag is.

in- of outsider?

In één weekend bezocht ik Better Safe Than Sorry van Merel Smitt, waarin ik uitgenodigd werd om de rol van gevaarlijke buitenstaander te onderzoeken, én HUIS van Suze Milius waarin ik als enige bezoeker binnen 5 minuten op aangename wijze gedwongen werd om binnenstaander te zijn in een familie die ik daarvoor nog nooit gezien had en daar ook naar te handelen.

kunstenaarsmindset in de zorg

Kwaliteit. In mijn werk streef ik hier voortdurend naar. Daarom ben ik blij verrast wanneer een grote zorgorganisatie me vraagt om deel te nemen aan hun visitatieteam, om te komen proeven van hun visie en realisatie en om in gesprek te gaan over de kwaliteit die zij beogen.

Heb je een vraag, opmerking of een idee om samen te werken? Neem dan contact op via het formulier hieronder, stuur een e-mail of bel het Huis van Proeven op 06 – 27 01 64 48.

 

Pin It on Pinterest