sep 4, 2017 | aandacht geven, organiseren
Overal waar mensen dicht op elkaar samen leven ontstaan (ongeschreven) regels & rituelen: om houvast en bescherming te creëren maar ook om vorm te geven aan wat mensen belangrijk vinden, aan hoe ze willen leven. Wanneer is een regel dwangmatig en beneemt het je de vrijheid om je THUIS te kunnen voelen en wanneer helpt het je om invulling en betekenis aan het collectieve leven te geven?
sep 4, 2017 | aandacht geven, organiseren
Eten roept altijd emoties op, of je iets nu lekker vind of niet. Eten speelt ook een belangrijke rol in je ergens THUIS voelen. Geur en smaak zijn verbonden met je verleden, waardoor je je vertrouwd en veilig kan voelen. Als je voor je eten (deels) afhankelijk bent van anderen dan is dat een spannende relatie. Zeker als je niet veel alternatieven hebt. Dan ben je kwetsbaar. Hoe kom en blijf je met elkaar in gesprek over je voedsel en de eetomstandigheden?
sep 4, 2017 | aandacht geven, organiseren
Geregeld denk ik hierover na, tijdens het onderzoek dat ik doe naar het THUISGEVOEL van de bewoners in ‘verzorgingshuis’ Wilgenhof. En wat heb ik hier dan voor nodig? Je THUIS voelen begint bij je fysieke omgeving. Het huis ken ik inmiddels goed genoeg om er niet meer te verdwalen. De vertrouwdheid met het gebouw, haar kuren en de mensen die er wonen en werken helpen me mijn plek te vinden, om in te kunnen voegen in het grotere geheel.
sep 4, 2017 | aandacht geven, organiseren
Taal is een van de belangrijkste manieren waarmee we ons uiten en communiceren. Toch blijkt taal niet altijd toereikend in complexe situaties of kan de interpretatie van woorden ervoor zorgen dat je elkaar anders begrijpt. Dat is een van de redenen waarom ik graag voedsel, geur en zintuigen inzet om verbindingen te leggen, essenties op een andere manier over te brengen en mensen op een dieper niveau te laten voelen en ervaren wat bepaalde woorden of uitspraken ook kunnen betekenen.
sep 4, 2017 | aandacht geven, organiseren
In het ‘verzorgingshuis’ doe ik theatraal en zintuiglijk onderzoek naar het THUISGEVOEL van de ruim 400 bewoners. Daarvoor heb ik drie vragen bedacht: Voelt u zich hier thuis? Wat is hierin belangrijk voor u? en Als het uw eerste dag zou zijn hier, hoe zou u dan ontvangen willen worden? Deze vragen schrijf ik op het raam van mijn mobiele atelier, zodat ze er altijd zijn. Ook print ik ze op vele vellen papier, waaraan ik gesprekskoekjes met liefdesbevorderende kruiden bevestig. Ik garandeer de mensen dat hun antwoorden anoniem blijven en dat ze zowel het formulier kunnen invullen als hun verhaal persoonlijk aan mij komen vertellen. Ik ga het hele huis door met mijn vragen… ook op de parkeerplaats, voor de deur, ontstaan veel mooie, bijna toevallige gesprekken.